Noli Me Tangere - Buod ng Kabanata 14: "Si Tasyo, ang Baliw o ang Pilosopo?"

 Ang kabanatang ito ay naglalarawan kay Pilosopo Tasyo, isang kilalang personalidad sa San Diego. Siya ay kadalasang tinawag na baliw dahil sa kakaibang personalidad nito at hindi nauunawaan ng karamihan ng tao. Si Pilosopo Tasyo ay nagmula sa mayamang pamilya at siya ay matalino at matalinghaga sa kanyang pag-uusap.

Nag-aral siya sa Unibersidad ng San Jose ngunit pinahinto ng kanyang ina ang kanyang pag-aaral dahil sa paniniwalang ang katalinuhan niya ang magiging dahilan ng kanyang pagkalimot sa Diyos. Sa halip na maging pari tulad ng nais ng kanyang ina, nag-asawa si Pilosopo Tasyo. Ngunit pagkalipas ng isang taon, naudlot ang kanyang pagsasama ng kanyang asawa dahil dito ay ibinuhos na lamang niya ang kanyang oras sa pagbabasa ng mga libro, na sa kalaunan ay nagdulot sa kanya ng kawalan ng kabuhayan mula sa kanyang ina.

Bagamat ang mga paputok at kidlat ang nagdulot ng kalituhan sa ibang tao, si Pilosopo Tasyo ay nagtangkang magpatayo ng isang sistema para sa paghuhuli ng mga kidlat. Sinabi niya sa kapitan ng bayan na mas mabuting bumili ng mga tagahuli ng kidlat kaysa sa mga paputok at kwitis na maaaring mapanganib. Ngunit siya ay pinagtawanan lamang ng mga tao na nakarinig sa kanya.

Nagpunta si Pilosopo Tasyo sa simbahan kung saan nakita niya ang dalawang magkapatid na sina Basilio at Crispin. Nagpayo siya sa kanila na umuwi dahil sa isang espesyal na hapunan na inihanda ng kanilang ina. Ngunit ang dalawang bata ay tumanggi dahil sa kanilang tungkulin sa simbahan.

Nagpatuloy si Pilosopo Tasyo sa kanyang paglalakad hanggang sa marating ang bahay nina Don Filipo at Aling Doray. Doon nila napag-usapan ang pagdating ni Ibarra sa bayan at ang kalungkutan na nararamdaman nito sa pagkamatay ng kanyang ama. Nabanggit din ni Pilosopo Tasyo na isa siya sa anim na kataong nakipaglibing sa ama ni Ibarra.

Ang usapan nila ay napunta sa konsepto ng purgatoryo, na hindi pinaniniwalaan ni Pilosopo Tasyo ngunit respetado naman niya ang paniniwala ng iba. Sa huli, nagpaalam na rin si Pilosopo Tasyo na lumakad palayo, puno ng sigla at tapang sa gitna ng mga kulog at kidlat na nagdudulot ng takot sa iba.