Buod:
Sa saknong 1286-1333 ng Ibong
Adarna, ipinatawag ng hari si Don Juan kinabukasan matapos ang
nakapangingilabot na pangyayari kung saan natagpuan niya ang sarili na naging
tuso. Sa palasyo, napansin ng prinsipe na nakangiti ang lahat, kabilang ang
masamang hari. Nagtataka si Don Juan dahil sa kabila ng kalagayan ng hari,
masaya pa rin ito.
Inanunsyo ng hari na panahon na
upang ialay sa prinsipe ang kanyang nararapat na gantimpala. Dinala si Don Juan
sa tatlong silid kung saan nakatago ang tatlong prinsesang naghihintay sa
kanya. Pinili niya ang huling silid dahil sa palatandaang nakaputol na
hintuturo ng isang prinsesa. Ipinakita sa kanya ang bunsong anak ng hari na si
Maria Blanca at pinili niya ito.
Ngunit hindi ito inaasahan ng hari
kaya't nag-isip siya ng plano upang magkasunod-sunod na mapapangasawa ni Don
Juan ang tatlong prinsesa. Sa unang kautusan ng hari, kailangan ni Don Juan na
magpakasal sa kapatid niya sa Inglatera o magdusa ng kamatayan. Sa kabila nito,
nagpasya si Maria Blanca na tumakas kasama si Don Juan.
Pagsusuri:
Sa saknong na ito, makikita natin
ang patuloy na paglalaro ng tadhana at pagpapakatotoo ng karakter ng mga bida
sa kwento. Matapos ang kawalan ng pag-asa dahil sa pagkakasakit ng hari,
nagkaroon ng pagkakataon ang prinsipe na mapasailalim sa kapangyarihan ng hari
at ipakita ang kanyang katalinuhan. Ang pagsisikap ni Don Juan na magpakatotoo
at magpasya ay nakatulong sa kanya na magtagumpay sa pagpili ng tamang prinsesa
upang mapapangasawa. Sa kabila ng plano ng hari, nagdesisyon si Maria Blanca na
sumama kay Don Juan sa pagtakas, nagpapakita ng kanyang tapang at
determinasyon.
Nakikita rin natin ang konsepto ng
pag-ibig na nakakapagbigay ng lakas sa mga karakter. Ang pagpapakita ng tunay
na pag-ibig nina Don Juan at Maria Blanca ay nagdulot sa kanila ng lakas na
harapin ang mga pagsubok at hamon ng buhay. Sa pangkalahatan, ang saknong na
ito ay nagpapakita ng pagpapahalaga sa pagkakaroon ng katalinuhan, katapangan,
at pag-ibig sa pagharap sa mga pagsubok sa buhay.