Buod:
Sa pagpapatawag muli ni Haring
Salermo kay Don Juan, inutusan niya itong paamuhin ang isang kabayong mailap at
malupit. Tinuruan si Don Juan ni Maria Blanca kung paano mapaamo ang kabayo
dahil batid niya na ito ang kanyang ama. Bilin ni Maria Blanca na dagukan at
paluin ang kabayo kung umalma. Nakatagumpay si Don Juan sa kanyang misyon.
Nagkita muli sina Don Juan at Maria
Blanca sa gabing iyon, at nagtapat si Maria Blanca kay Don Juan na siya ay ang
nawawalang Prinsesa na kailangang maibalik sa kaharian upang malunasan ang
sakit ng Hari.
Nakaligtas na ang Hari at maaari
nang makapasok si Don Juan sa palasyo upang ibalik si Maria Blanca sa kanyang
tamang puwesto bilang Prinsesa ng Kaharian.
Pagsusuri:
Ang kabanatang ito ng Ibong Adarna
ay nagpapakita ng kagandahan ng pagkakaiba-iba ng mga karakter sa kuwento.
Pinakita ni Maria Blanca ang kanyang katalinuhan at kakaibang kaalaman sa
pagpapaamo ng kabayo, samantalang nagpakita si Don Juan ng kanyang kabayanihan
at katapangan sa pagpapakita ng kahusayan sa pag-aamo ng mailap na kabayo.
Nakita rin dito ang kagandahan ng
pagtitiwala sa ibang tao, dahil pinagkatiwala ni Maria Blanca ang pagpapaamo ng
kabayo kay Don Juan. Sa kabilang banda, nagpakita naman si Don Juan ng
pagtitiwala sa mga payo at bilin ni Maria Blanca, kung saan nagtagumpay siya sa
kanyang misyon.
Sa pangkalahatan, ang kabanatang ito
ay nagpapakita ng mga halimbawa ng katapangan, katalinuhan, at pagtitiwala sa
kapwa na mahalaga sa paglutas ng mga hamon sa buhay.