Buod:
Sa kabanatang ito ng Ibong Adarna,
nagkita si Don Juan at Haring Salermo sa hardin kinabukasan matapos ang mga
nangyari sa nakaraang kabanata. Pinagpatuloy ng hari si Don Juan sa kanyang
palasyo ngunit tumanggi ito at naghihintay ng mga utos mula sa hari.
Nag-utos si Haring Salermo sa
kanyang tauhan na magdala ng isang salop ng trigong kakaani pa lamang at
ibinigay ito kay Don Juan upang itanim. Natuwa ang hari dahil akala niya ay may
mabibiktima na naman siya. Ngunit, hindi gaanong masaya si Don Juan dahil batid
niya na malabo ang magtubo agad ng trigo at makapaghanda ng tinapay para sa
hari.
Sinabihan ng prinsesa si Don Juan na
magpahinga at hindi na mag-alala dahil gagamitin niya ang mahikang banga upang
tuparin ang utos ng hari. Sa gabi, ginamit ni Maria Blanca ang mahikang banga
upang isabog ang trigo at agad itong namunga. Pagkatapos ay inani niya ang mga
bunga at dinala ito sa lutuan ng tinapay.
Bago pa sumikat ang araw,
nakapagpuno na ng mga trigong inani ang mga Intsik na tagapaggawa ng tinapay.
Namangha ang hari sa mga iba't-ibang kulay at hugis ng mga tinapay na hinain sa
kanya mula sa isang supot ng trigo lamang.
Pagsusuri:
Sa kabanatang ito, nakita natin ang
paggamit ng mahika ni Maria Blanca upang tuparin ang utos ng hari. Sa
pamamagitan ng mahikang banga, agad namunga ang itinanim na trigo at naging
posible ang paghahanda ng tinapay para sa hari. Sa pagkakataong ito, ang mahika
ay ginamit upang matulungan ang iba at hindi upang makapagsamantala.
Nakita rin natin sa kabanatang ito
ang kagandahan ng pagiging matiyaga at matiyagang maghintay. Hindi nagmadali si
Don Juan sa pagtatanim ng trigo at batid niya na ito ay hindi agad tutubo. Sa
halip, naghihintay siya ng mga utos ng hari upang magawa niya ito ng maayos.
Sa pangkalahatan, ang kabanatang ito
ay nagpapakita ng kahalagahan ng pagtitiyaga, pagtitiwala sa iba, at pagiging
mapagbigay sa kapwa.