Buod:
Sa Saknong 961-1006 ng Ibong Adarna,
natapos na maligo ng magkakapatid at iniwan si Maria Blanca sa paliguan.
Nagalit si Maria Blanca nang mapansin na wala na ang kanyang damit. Lumapit si
Don Juan sa kanya at humingi ng tawad at handang tanggapin ang kaparusahan
niya. Napawi naman ang galit ni Maria Blanca nang makita ang mukha ni Don Juan
at nabihag din siya sa kakisigahan ng binata. Nagpakilala si Don Juan bilang
bunsong anak ni Don Fernando ng Berbanya.
Binalaan ni Maria Blanca si Don Juan
na tuso at matalino ang kaniyang ama na si Haring Salermo, at ang mga
nagtangkang umibig sa kanya ay naging batong palamuti sa hardin ng palasyo.
Alam ni Don Juan na dadanasin niya ang matinding pagsubok ni Haring Salermo, at
kailangan niyang sundin ang lahat ng utos ng hari.
Sa gabi, magkikita sina Don Juan at
Maria Blanca upang ipaalam ni Don Juan sa kanya ang unang pagsubok na
kakaharapin niya.
Pagsusuri:
Sa kabanatang ito, ipinakita ang
kagandahan at ang kahalagahan ng pagiging matapang at matalino. Si Don Juan ay
hindi natakot na humarap sa kaparusahan ni Maria Blanca, kahit na alam niyang
ito ay isang prinsesa. Sa halip, handa siyang tanggapin ang anumang parusa at
nagpakita pa ng kabutihan ng loob upang mapatawad siya ni Maria Blanca.
Napakita rin dito ang pagpapahalaga
sa pagiging maingat at maalam sa pakikisalamuha sa ibang tao. Binalaan ni Maria
Blanca si Don Juan na maging maingat dahil sa katalinuhan ng kanyang ama na si
Haring Salermo. Ipinakita rin dito ang konsepto ng pagsubok at paghihintay sa
kanilang pagkikita upang maiparating ni Don Juan ang mga dapat niyang gawin.
Sa kabuuan, ipinakita sa kabanatang
ito ang kahalagahan ng pagiging tapat, matapang, at maalam upang magtagumpay sa
anumang hamon sa buhay.