Buod:
Sa saknong na ito ng Ibong Adarna,
nakabalik na si Don Juan sa kaharian ng Berbanya. Namutla ang mga kapatid niya,
sina Don Pedro at Don Diego, nang makita nila ang kapatid na muli. Pinuntahan
agad ni Don Juan ang kanyang nakaratay na ama at nagpakita ng paggalang sa
hari. Sa ganitong pagkakataon, umawit muli ang Ibong Adarna at inilahad ang
buong katotohanan tungkol sa mga paghihirap ni Don Juan at pati na rin ang
pagtataksil ng kanyang mga kapatid.
Sa ikapitong awit ng ibon, nagbago
ang kalagayan ng hari dahil nawala ang kanyang karamdaman. Lubos siyang nagalak
at niyakap ang kanyang bunsong anak kasama ang Ibong Adarna. Bilang parusa sa
mga taksil na anak, iniutos ni Don Fernando na ipatapon sila.
Si Don Juan ay nahabag sa kanyang
mga kapatid kaya humingi siya ng tawad sa hari para sa kanila. Dahil sa
kabutihang-loob ni Don Juan, nangambang parusa ay hindi na ipinatupad ng hari
sa dalawang prinsipe. Ngunit, binalaan niya ang mga ito na kapag sila ay muli
pang magtaksil, kamatayan ang kaparusahan.
Pagsusuri:
Sa saknong na ito, matagumpay na
nakabalik si Don Juan sa kanyang kaharian. Napakita ang kanyang paggalang sa
kanyang ama at sa hari, patunay na siya ay tunay na prinsipe at may
paninindigan. Masining na inilahad ng Ibong Adarna ang mga paghihirap na dinanas
ni Don Juan at pati na rin ang pagtataksil ng kanyang mga kapatid.
Ang pagbabalik ng kasiyahan sa
kaharian ay naging posible dahil sa kabutihang-loob ni Don Juan na humingi ng
tawad sa kapatid at sa pamamagitan ng kanyang pagmamahal at pagkakampi sa hari.
Nakita natin sa saknong na ito ang halaga ng pagbibigay ng pagkakataon sa mga
taong nagkakamali na magbago at bumalik sa tamang landas.