Buod:
Sa mga saknong 319-339 ng Ibong Adarna,
nagpakita ang matandang ermitanyo sa isang bundok at nakita niya si Don Juan na
nakahandusay sa lupa. Ginamot ng ermitanyo ang sugat ni Don Juan at biglang
naglaho ang mga ito. Natuwa si Don Juan dahil sa pangalawang pagkakataon ay
ginamot siya ng ermitanyo.
Pinasalamatan ni Don Juan ang
ermitanyo at pinili ng matanda na ipadala si Don Juan pabalik sa kaharian upang
iligtas ang kaniyang amang hari. Sumunod si Don Juan sa utos ng matanda at agad
na nagtungo pabalik sa Berbanya.
Pagsusuri:
Sa mga saknong na ito ng Ibong
Adarna, napakita ang diwa ng kabutihan at pagkakaroon ng utang na loob.
Nagpakita ng kabutihan ang matandang ermitanyo sa paggamot kay Don Juan kahit
na hindi nila magkakilala. Dahil dito, nagpakita rin si Don Juan ng
pagpapakumbaba at pasasalamat sa matandang ermitanyo.
Bukod pa rito, ipinakita rin ng
saknong na ito ang pagiging mapagbigay ni Don Juan. Pinili niya na sundin ang
utos ng ermitanyo at maglingkod sa kanyang ama sa pagliligtas ng kaharian kahit
na maraming panganib ang nakaabang sa kanya.
Sa kabuuan, ang mga saknong na ito
ay nagpakita ng mga halimbawa ng kabutihan, pagkakaroon ng utang na loob, at
pagiging mapagbigay sa kapwa. Mga katangian na mahalaga sa pagbuo ng mabuting
relasyon at pagpapakita ng pagmamahal sa kapwa.