Buod:
Sa saknong na ito ng Ibong Adarna,
naghahanda si Don Juan upang salakayin ang Bundok Tabor kung saan naninirahan
ang Ibong Adarna. Sa panahon ng paghahanda, dumating ang isang ahas na may
pitong ulo na pilit umakyat sa hagdanan. Hindi nagdalawang-isip si Don Juan at
kinaharap ang ahas na tulad ng pagharap niya sa higante.
Nagsimula ang labanan sa pagitan ng
dalawa at tumagal ito ng tatlong oras. Sa huli, nahulog sa kamay ni Prinsesa
Leonora ang balsamo na ginamit ni Don Juan upang mapaglagyan ng bawat ulo na
matatagpas. Nakapagtatakang hindi na tumubo at nabuhay ang huling ulo na
tinatagpas ni Don Juan.
Matapos ang tagumpay ni Don Juan,
naiakyat nila ang magkapatid sa itaas ng balon. Nakatuklas si Don Pedro sa
ginawang pagliligtas ni Don Juan sa dalawang prinsesa, kaya lalo pa siyang
nainggit sa kapatid dahil nabighani ito sa kagandahan ni Prinsesa Leonora.
Pagsusuri:
Sa saknong na ito, mas lalo pang
nakita ang katapangan at husay sa pakikipaglaban ni Don Juan. Sa harap ng ahas
na may pitong ulo, hindi siya natakot at tulad ng pagharap niya sa higante,
matapang niyang hinarap ito. Nakita rin ang kahalagahan ng pananampalataya sa
Diyos dahil hindi nakalimutan ni Don Juan na manalangin kahit na nararamdaman
na niyang pagod na siya.
Hindi lamang katapangan at husay sa
pakikipaglaban ang nai-highlight sa saknong na ito kundi pati na rin ang
pagpapakita ng kasiguruhan sa sarili na magtatagumpay siya. Sa kabila ng mga
pagsubok at mga pagkakataong naghahamon sa kanyang pagkatao, nanatili siyang
matapang at naging matagumpay sa kanyang mga adhikain.
Sa kabilang banda, sa kahuli-hulihan
ng saknong ay ipinakita ang ugali ni Don Pedro na nagdulot ng kanyang
pagkainsecure at pagkainggit sa tagumpay ng kapatid. Ang pangyayaring ito ay
nagpapakita ng kawalan ng tunay na pagmamahal at pagpapahalaga sa kapatid
kaya't siya ay hindi nagkaroon ng magandang kahinatnan sa bandang huli.