Buod:
Sa mga saknong 912-933 ng Ibong
Adarna, nakarating na si Don Juan sa ermita kung saan nakilala niya ang
ermitanyo at natanggap ang gabay nito. Noong makalipas ang ilang araw, dumating
ang higanteng agila na galing sa Reyno delos Cristales. Nagalit ang ermitanyo
dahil hindi nasunod ang kanyang utos na dapat sa oras ng kampana ay dapat nang
umuwi ang mga ibon. Ngunit humingi ng paumanhin ang agila at nagpaliwanag na
siya ay galing pa sa napakalayong lugar kaya nahuli sa pagdating.
Sinabi ng agila kay Don Juan ang
kagandahan at kasaganaan ng kahariang matagal na niyang hinahanap, kung saan
naroon ang banyo ni Maria Blanca. Sumakay si Don Juan sa likod ng agila upang
dalhin siya sa kaharian at dinala rin nila ang mga gamit at pagkain na
kinakailangan sa paglalakbay. Inaasahan na nilang aabutin ng isang buwan ang
paglipad bago marating ang kaharian.
Pagsusuri:
Sa bahaging ito ng kwento, makikita
ang patuloy na paglalakbay ni Don Juan patungo sa paghahanap ng Ibong Adarna at
pagligtas sa kanyang mga kapatid. Nang dumating ang higanteng agila, nagpakita
ito ng kabutihan at pagsasakripisyo upang maihatid si Don Juan sa kanyang
patutunguhan. Makikita rin sa kwento ang pagpapakita ng paggalang at pagsunod
sa mga may awtoridad, tulad ng ermitanyo, na kumakatawan sa mga matatanda at
may malawak na karanasan.
Makikita rin sa bahaging ito ng
kwento ang pagsasakripisyo ni Don Juan sa kanyang paghahanap sa Ibong Adarna.
Hindi ito hadlang sa kanyang paglalakbay, kahit na alam niyang ito ay magiging
mahaba at maaaring maging mapanganib. Patuloy siyang nagpupursigi na makamit
ang kanyang mga layunin at makatulong sa kanyang mga kapatid.
Sa pangkalahatan, ang bahaging ito
ng kwento ay nagpapakita ng mga katangiang tulad ng paggalang sa may awtoridad,
pagpapakita ng kabutihan at pagsasakripisyo, at patuloy na pagpupursigi sa
paghahanap ng layunin.