Buod ng Saknong 1681-1692 ng Ibong Adarna:
Sa saknong na ito ng Ibong Adarna,
nagdesisyon si Haring Fernando na si Don Juan ay ipakasal kay Maria Blanca.
Nagustuhan ni Haring Fernando si Maria Blanca dahil sa kanyang magandang asal
at pagkatao. Matapos ang kasal, nagpasya si Haring Fernando na ipamana ang
kaharian ng Berbanya kay Don Juan. Ngunit nag-alala si Maria Blanca na hindi
ito ang nararapat dahil si Don Juan ay dapat mamuno sa Reyno delos Cristales.
Kaya naman, naisip niya na ibigay nalang ang kaharian ng Berbanya kay Don
Pedro. Sa kabila ng pag-aalala ni Maria Blanca, pinagbigyan ni Haring Fernando
ang kanyang kahilingan at pinagkaloob niya ang kaharian ng Berbanya kay Don
Pedro.
Sa huli, binasbasan ng Arsobispo si
Don Pedro bilang hari ng Berbanya at si Prinsesa Leonora naman bilang Reyna ng
Berbanya. Pagkatapos ng kasal nina Don Juan at Maria Blanca, nagpaalam na ang
mga ito upang magbalik sa Reyno delos Cristales.
Pagsusuri:
Sa mga saknong na ito, makikita
natin ang pagiging makatarungan ni Haring Fernando sa pagpili kung sino ang
nararapat na mamuno sa kanyang kaharian. Hindi lang siya nagpapadala sa
personal na opinyon kundi pinag-isipan niya kung sino talaga ang karapat-dapat
na mamuno. Tinitingnan niya ang magagandang asal at pagkatao ng kanyang mga
anak at mga tao sa kanyang paligid bago magdesisyon.
Makikita rin dito ang pagiging
matapat at tapat sa pangako ni Maria Blanca sa pagrekomenda kay Don Pedro na
mamuno sa Berbanya. Hindi siya nagpadala sa personal na interes kundi sa
ikabubuti ng kanyang mga tao. Sa kabilang banda, tanggap naman ni Prinsesa
Leonora ang pasya ng kanyang ama sa pagpapakasal kay Don Juan at hindi
nagreklamo sa naging kapasyahan ng hari.
Bukod dito, ipinakita rin sa saknong
na ito ang halaga ng relihiyon at pagiging banal sa pagpapahalaga sa karangalan
ng mga lider sa kanilang posisyon. Ginawaran ng basbas ng Arsobispo ang mga
bagong hari ng Berbanya upang patunayan na sila ay nararapat sa kanilang posisyon
at may pananagutan sa kanilang pamumuno.