Buod:
Sa saknong na ito ng Ibong Adarna, ipinapakita
ang patuloy na pagkawili ni Don Juan kay Prinsesa Leonora kahit na sila ay
kasal na. Hindi pa rin siya nakakaalala ng kahit ano sa nakaraan, kaya patuloy
na inaalagaan ng prinsesa ang kanyang kalagayan.
Samantala, ipinagpapatuloy ng
dalawang ita ang kanilang paglalakbay at isinalaysay ang kanilang pagtakas kay
Haring Salermo. Ginamit ni Maria Blanca ang kapangyarihan ng diyamanteng
singsing upang hindi sila mahuli ng hari.
Ipinakita rin sa saknong ang mga
pangyayari nang sila ay nakabalik na sa kaharian ng Berbanya. Subalit, hindi pa
rin maalala ni Don Juan ang mga nangyari sa nakaraan kaya patuloy pa rin siyang
pinapahirapan ng negrita.
Sa kabila ng paghihirap na ito,
hindi nabago ang pagtingin ni Don Juan kay Prinsesa Leonora. Mas pinili niya ang
prinsesa kaysa sa negrita kahit pa masakit para dito.
Nagluksa si Maria Blanca dahil hindi
na siya mahal ni Don Juan. Sa kanyang kalungkutan, nagpasya siyang gamitin ang
prasko upang wasakin ang buong kaharian.
Pagsusuri:
Sa saknong na ito, ipinapakita ang
pagpapakita ng pagmamahal, kahit na ito ay hindi naaayon sa katwiran at
kabutihan. Nakita natin dito na kahit na alam ni Don Juan na hindi dapat
magkagusto sa iba, hindi niya magawang kontrolin ang kanyang damdamin.
Nakita rin natin ang epekto ng sobrang
pagmamahal kay Maria Blanca, na dahil dito ay handang gawin ang lahat upang
maipagpatuloy ang kanyang pagmamahal. Gayunpaman, hindi dapat gamitin ang
sobrang damdamin upang maghasik ng kaguluhan at kalungkutan sa mga taong
nakapaligid sa iyo.
Bukod dito, nakapagbigay din ng aral
ang saknong na ito tungkol sa pagkakaroon ng pagsisisi sa mga naging desisyon
sa buhay. Kung nais ni Don Juan na hindi siya nagustuhan ni Maria Blanca, hindi
niya sana ito pinahirapan at ginawa ang lahat para sa ikagaganda ng buhay niya.